گیسوانت را به باد بسپار!
دستانت را به من بسپار!
چشمانت را به نگاه من بسپار!
روحت را به خداوند بسپار!
جسمت را به خاک بسپار!
عشق را به هر دوی مان بسپار!
بنگر به کرانه های افق!
به آبی دریا!
به دریایی که صداقت در آن موج میزند!
نگاه معصومانه ات رنگ صمیمیت دارد!
ای کاش تا موقع ی رفتن هم همینطور باشد!
عطیه
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم شهریور ۱۳۸۸ ساعت 16:30 توسط وجیهه
|